تست عدم تحمل آیا وزن خود را از دست می دهید یا پول خود را؟

تست عدم تحمل آیا وزن خود را از دست می دهید یا پول خود را؟
آیا باید آزمایش عدم تحمل را انجام دهم تا دریابم کدام غذاها مرا چاق می کنند؟ آیا آنها واقعاً مؤثر هستند؟ آیا مطالعات علمی اثبات شده ای وجود دارد که نشان می دهد آنها می توانند به کاهش وزن منجر شوند یا این نتیجه بازاریابی خوب است؟ اگر به دنبال پاسخ به سؤالات فوق هستید ، تنها کاری که باید انجام دهید مطالعه تصمیم وزارت بهداشت ، اعلام شده در 24 آگوست 2016 است که از جمله موارد دیگر بیان می کند:

استفاده از تست های عدم تحمل در برنامه های کاهش وزن هیچ پایه علمی ندارد ، از یک طرف به دلیل اینکه آزمایش های مورد استفاده هیچ ارزش تشخیصی ندارند ، از طرف دیگر به دلیل عدم تحمل مواد غذایی با کاهش وزن ارتباطی ندارند.
اما بیایید همه چیز را به ترتیب بگیریم!

عدم تحمل غذا چیست؟
عدم تحمل غذا به عنوان واکنش ناخواسته مکرر بدن به یک ماده غذایی یا یک ماده غذایی تعریف می شود. به طور خلاصه ، فرد مبتلا به عدم تحمل ممکن است اختلالات گوارشی مانند نفخ ، گاز ، اسهال ، تهوع و استفراغ یا مشکلات پوستی مانند آکنه ، کهیر ، زخم دهان و غیره داشته باشد. شناخته شده ترین عدم تحمل مواد غذایی عدم تحمل گلوتن ، عدم تحمل لاکتوز و عدم تحمل فروکتوز است که هیچ ارتباطی با روند تنظیم یا کاهش وزن ندارد.

عدم تحمل در گلوتن - کولیوکی
این آنتروپاتی خود ایمنی است که باعث می شود افراد مستعد ژنتیکی عدم تحمل گلوتن ، پروتئین موجود در گندم ، جو ، چاودار و جو را به وجود آورند. محرومیت از گلوتن از رژیم غذایی راه اصلی برای درمان بیماری سلیاک است.

علائم آن شامل اعوجاج شکم ، درد شکم ، بی اشتهایی ، یبوست ، اسهال ، مدفوع بد بو ، استفراغ ، کاهش وزن ، عدم توسعه و قد کوتاه ، کم خونی فقر آهن است که به درمان با کمبود آهن و خستگی ، خستگی ، آسیب استخوان پاسخ نمی دهد. دندان .

بیماری سلیاک با معاینه بالینی ، آزمایش سرولوژیکی (آنتی بادی ها: ضد گلومرولی IgA و IgG ، در برابر IgA عضلانی و در برابر ترانسگلوتامیناز IgA و IgG) تشخیص داده می شود و تأیید بیماری با بیوپسی و گاستروسکوپی انجام می شود.

عدم تحمل لاکتوز
عدم تحمل به لاکتوز وضعیتی که در آن فرد نشان می دهد درد شکمی، نفخ، اسهال و خر و پف می متعاقب مصرف محصولات حاوی لاکتوز است.

تشخیص عدم تحمل لاکتوز مبتنی بر سابقه فردی پزشکی و خانوادگی ، معاینه جسمی و آزمایشهای پزشکی مانند تست تحمل لاکتوز ، تست تنفس هیدروژن ، آزمایش مدفوع و آزمایش مولکولی برای ژن LCT است.  

عدم تحمل فروکتوز
عدم تحمل فروکتوز هنگامی اتفاق می افتد که بدن در جذب فروکتوز ، قند طبیعی موجود در میوه ها ، سبزیجات و عسل دچار مشکل شود. علائم آن شامل نفخ ، نفخ ، درد شکم ، گرفتگی روده و اسهال است. برنامه درمانی شامل یک رژیم غذایی کم فروکتوز است.

از چه آزمایشاتی برای تشخیص عدم تحمل مواد غذایی استفاده می شود؟
علیرغم اینکه آزمایشات عدم تحمل در بازار و در اصل به حساسیت به مواد غذایی اشاره دارد بسیار غیرقابل اعتماد بوده و فاقد مبنای علمی است ، بسیاری از آنها کسانی هستند که برای مشخص کردن غذاهایی که آنها را چرب می کنند ، امتحان می کنند.

بیایید نگاهی به آزمایشات آلرژی-عدم تحمل آلرژی بیندازیم.

آزمایش آنتی بادی IgG
اینها آزمایش خون بر اساس اندازه گیری آنتی بادی های خاص IgG (معمولاً IgG4) ، در برابر تعدادی از غذاها و مواد نگهدارنده است. آکادمی اروپایی آلرژی و ایمنی شناسی بالینی اظهار داشت: "آزمایش های تحمل IgG4 هیچ ارزش تشخیصی ندارد و بنابراین نباید از آنها به عنوان ابزاری برای مدیریت مشکلات غذایی استفاده شود." بنابراین هرگونه استفاده از آنها برای کاهش وزن حداقل نادرست و گمراه کننده است.

تست وگا (تست بیوژنرژی یا تست الکترودرم)
تست وگا هدایت الکترومغناطیسی بدن را با استفاده از الکترودها اندازه گیری می کند. مواد غذایی "مشکوک" در ظروف بسته شده روی یک سینی آلومینیومی قرار می گیرد که توسط الکترودها به پوست و دستگاه وصل می شود. تغییر مقاومت الکتریکی ناشی از تداخل هر ماده غذایی به عنوان "حساسیت" به غذا ترجمه می شود. آزمایشات بالینی نشان داده است که این آزمایشات قابلیت تکرار و ارزش تشخیصی ندارند.

آزمایش لیتوتوکسیک یا سیتوتوکسیک ( Alcat یا Nutrontest )
این آزمایش خون است که در آن سلول های سفید خون با عصاره های غذایی که در دستگاه گوارش در تماس با آنزیم ها هستند مخلوط می شوند. طبق این روش ، در صورت عدم تحمل غذا ، تغییراتی در گلبولهای سفید مانند کوچک شدن ، تورم و آپوپتوز در زیر میکروسکوپ مشاهده می شود. مشخص نشده است که این آزمایشات در تعیین حساسیت غذایی یا عدم تحمل مواد غذایی قابل اطمینان است. 

Kinesiology کاربردی
ابزار اصلی ارزیابی ، تست عضله است که مبتنی بر توانایی پاسخ عصبی عضله در مقاومت در برابر یا کمبود فشار است. به طور خاص تر ، کنکور به روشی کاملاً ذهنی ، قدرت دست شخص مورد بررسی را هنگام نگه داشتن مواد غذایی مشکوک در ویال شیشه ای با دست دیگر خود اندازه گیری می کند. هیچ مطالعه ای برای اثبات ارزش تشخیصی این روش وجود ندارد.  

تست پالس قلبی
براساس این فرض است كه 15 دقیقه بعد از خوردن غذایی كه فرد در آن حساس باشد ، ضربان قلب افزایش خواهد یافت (حدود 10 ضربان در دقیقه). مطالعات نشان می دهد که هیچ ارتباطی بین ضربان قلب و حساسیت به مواد غذایی وجود ندارد.

آنالیز مو
یک موی کوچک مو به آزمایشگاه فرستاده و تجزیه و تحلیل می شود. اگرچه این یک آزمایش خوب مستند برای تشخیص مسمومیت با ف است ، اما به اندازه کافی مستند نشده است تا بتواند حساسیت غذایی را کنترل کند .

از موارد فوق می توان نتیجه گرفت که:

"حساسیت تغذیه ای به وزن بدن یا میزان متابولیک ، تنظیم آن ، کاهش وزن و برنامه ریزی رژیم برای این منظور هیچ ارتباطی با آن ندارد ، حداقل از نظر علمی اثبات شده است."

بنابراین ، هر کسی که ادعا می کند تست های عدم تحمل مربوط به کاهش وزن است ، به طرز فریبانه ای از نادانی مردم استفاده می کند. وزارت بهداشت همچنین اظهار داشت: "این آزمایشات نباید از طرف متخصصان بهداشت به عنوان ابزاری برای تعیین برنامه های کاهش وزن استفاده شود ، از یک طرف زیرا هیچ تاثیری ندارند و از سوی دیگر به دلیل اینکه با محرومیت از مواد غذایی می توانند منجر به کمبودهای قابل توجهی در تغذیه شوند."

نظر متخصص تغذیه
به نظر من ، آزمایش های عدم تحمل یکی از هوشمندانه ترین اختراعات تجاری در "صنعت" کاهش وزن است. پزشکان ، میولوژیست ها و حتی سالن های بدنسازی این آزمایش را به عنوان یک راه حل تضمینی برای کاهش وزن با هزینه سنگین توصیه می کنند. آنها توسط همه به جز متخصصان رژیم غذایی توصیه می شوند. اما بالاخره چه کسی متخصص تغذیه است؟ آیا می دانید تنها شخصی که مسئولیت طراحی رژیم را بر عهده دارد ، متخصص تغذیه فارغ التحصیل دارای مجوز تمرین و تخصص دیگری نیست؟ بنابراین اگر این آزمایش ها پایه علمی داشته باشند ، آیا این یک ابزار مفید در دست متخصص تغذیه نخواهد بود؟ آیا وزن طبیعی خود را حفظ نمی کنیم؟ آیا ما بالاخره مشکل چاقی را حل نمی کنیم؟ بدیهی است ، اخلاق ما نسبت به مشتریان ، اجازه نمی دهد که ما از روشهایی پیروی کنیم که وزارت بهداشت آن را غیرقانونی و ممنوع توصیف می کند. ما با ادعای اینکه کاهو و گوجه فرنگی آنها را چربی می کند ، از نیاز افراد به کاهش وزن استفاده نمی کنیم.

"بله ، اما من بعضی از افراد را می شناسم که تست عدم تحمل و وزن کم کردند" ، شما ممکن است فکر کنید. اگر هنوز تعجب می کنید که چگونه بعضی از افرادی که این آزمایش ها را انجام داده اند وزن کم کردند ، جواب بدیهی است. آنها کالری کمتری مصرف می کنند! آیا ممکن است کسی که قبل از انجام آزمایشات مقادیر زیادی شیرینی ، ماکارونی یا محصولات آرد سفید مصرف کرده است ، وقتی آزمایش نشان می دهد که وی نیاز به قطع برخی غذاها دارد ، از دست ندهد؟

بنابراین لازم نیست امیدهای خود را به آزمایش عدم تحمل غیرقانونی محکوم کنید که کمتر خوردن آن غیرقانونی است.
از یک طرف ، این آزمایشات می تواند منجر به کمبودهای قابل توجهی در تغذیه شود و از طرف دیگر می تواند باعث مشکلات سلامتی شود. به عنوان مثال ، افراد دارای اسید اوریک بالا باید از رژیم غذایی کم پورین پیروی کنند و افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن باید غذاهای سرشار از ویتامین C و آهن مصرف کنند. هیچ آزمایش عدم تحمل تاریخ پزشکی شما را در نظر نمی گیرد. درعوض ، یک متخصص تغذیه ، هم تاریخ پزشکی و هم دارویی که مصرف می کنید را جدی می گیرد. این ترکیب بدن را تجزیه و تحلیل کرده و ارزیابی می کند و متابولیسم اساسی را اندازه گیری می کند. این به شما کمک می کند عادات غذایی خود را تغییر دهید ، همیشه در کنار شما خواهد بود و تلاش شما را ترغیب خواهد کرد. به سلامتی خود به چه کسی اعتماد خواهید کرد؟

در نتیجه
آزمایش های عدم تحمل بسیار غیرقابل اعتماد هستند و هیچ پایه علمی ندارند. به یک متخصص تغذیه با مجوز اعتماد کنید که به شما امکان می دهد رژیم غذایی متعادل را دنبال کنید تا پوند اضافی از دست بدهید و به توصیه ها و تکنیک های مشکوک اعتماد نکنید.