تغذیه و درمان ضد انعقادی

تغذیه و درمان ضد انعقادی

برگرفته از :

سایت همسرتایم

تجویز داروهای ضد انعقاد مهمترین روش برای مقابله با حوادث ترومبوتیک است ، بنابراین می توان از گسترش ه در حال حاضر تشکیل شده یا تشکیل ه جدید یا حتی آمبولی جلوگیری کرد. شناخته شده ترین داروها ، ضد انعقاد کننده های مورد استفاده ، داروهای ضد پلاکت (مانند آسپرین) ، هپارین و مشتقات آن و ضد انعقاد کننده های کومارین (وارفارین و سینتروم) هستند. از بین این مواد ، ضد انعقاد کننده های کومارین مواردی هستند که به همراه میزان مصرف آنها به دستورالعمل های مخصوص رژیم غذایی نیاز دارند.

ضد انعقاد کومارین و رژیم غذایی

کومین ها از تولید و عملکرد پروترومبین ، که وظیفه ه شدن خون است ، جلوگیری می کنند. هنگامی که زمان پروترومبین زیاد است ، اثر ضد انعقادی عالی است ، اما خطر خونریزی افزایش می یابد. بنابراین ، هنگام مصرف داروهایی مانند Sintrom مشهور ، باید میزان ویتامین K از مواد غذایی کنترل شود.

Sintrom در اصل یک آنتاگونیست ویتامین K است و به یک رژیم متعادل نیاز دارد ، با یک وعده روزانه ویتامین از منابع آن. مبتلایان به ترومبوز وریدی ، آمبولی ریوی ، آمبولی ریوی و شریانی ، بیماری شریانی ، انفارکتوس میوکارد ، بلکه بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی ، ترومبوز متالورژیکی و دریچه های بیوپرواستاتیک به صورت روزانه درمان می کنند. قسمت ترومبوتیک. با درمان ضد انعقاد ، پزشک به دنبال كاهش قدرت خون در انعقاد خون است و خطر ترومبوز و خونريزي را كاهش مي دهد.

اهمیت دوز دارو

دوز داروها ثابت و از پیش تعیین شده نیست ، اما در افراد مختلف متفاوت است و عمدتا به دلیل مصرف آنها بستگی دارد. برای اندازه گیری شاخص InR (ضریب عادی بین المللی) و در نتیجه تعیین دوز دارو در هر بیمار ، آزمایش آزمایشگاهی بسیار منظم لازم است. زمان پروترومبین (PT) و INR دو آزمایش آزمایشگاهی بسیار مهم هستند که اندازه گیری زمان لازم برای تشکیل ه است.

به بیمارانی که در معرض خطر بیشتری برای ترومبوز قرار دارند ، داروهای ضد انعقادی کومارین داده می شوند تا زمان لازم برای تشکیل آنها را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. پزشک معالج باید نسبت کسانی که داروهای ضد انعقاد کومارین مصرف می کنند ، نسبت INR / PT را به صورت ماهانه اندازه گیری کند تا او بتواند بررسی کند که آیا او در سطح مورد نظر باقی مانده است یا خیر. هرگاه دوز ضد انعقاد خون تغییر یابد ، بیمار باید مرتباً آزمایشات آزمایشگاهی انجام دهد ، زیرا اگر بیمار دوز بیشتری دریافت کند ، افزایش InR ایجاد می شود و تمایل شدید به خونریزی وجود دارد ، جایی که تنها "پادزهر" آن ویتامین K است. (به صورت تزریقی) برای انعقاد انعقاد خون به سطح نرمال.

ناتوانی و تغذیه

بنابراین ، هنگام مصرف داروهای ضد انعقاد از دسته کومارین ، باید توجه ویژه ای به رژیم غذایی و به ویژه غذاهایی که منبع غنی یا فقیر ویتامین K هستند ، باشد.

منابع ویتامین K

غذاهایی که منابع غنی از ویتامین K هستند ، مانند:

کلم بروکلیکلمجوانه بروکسلبرخی از سبزیجات برگ سبز ( اسفناج ، کاهو و غیره)سویاشاه بلوطبادامشکلاتکبد گوشت خوک را نباید از کل رژیم غذایی مستثنا کرد

درعوض ، آنها باید در رژیم غذایی بیماران ، در مقادیر مشخص ، با سرعت عادی و در ازای غذاهایی که منابع کمتری از ویتامین K هستند ، از جمله روغن زیتون ، خیار ، برنج ، جگر گاو ، تن ، گل کلم قرار دهند. ، هل ، سیب زمینی ، مارچوبه ، انگور ، آووکادو و هلو.

مهم چیست؟

دستورالعمل بدهید تا از روز به روز نوسانات زیادی در میزان مصرف ویتامین K وجود نداشته باشد ، روزانه مصرف مداوم غذاهای فوق را داشته باشید. به دلایل عملی ، توصیه می شود دستورالعملهای کلی را برای کاهش میزان مصرف غذاهایی که در ویتامین K "زیاد" به حساب می آیند ، تا بیش از 1 وعده در روز و کاهش مصرف غذاهایی که از نظر میزان ویتامین "متوسط ​​بالا" هستند ، دنبال کنید. K در بیش از 3 وعده در روز. همچنین برای جلوگیری از نوسانات زیاد در مصرف الکل بسیار مهم است. بیمار ایده آل باید فقط مقادیر کمی یا الکل مصرف کند.